Rozdział 3 cz.2

***

- Słuchać zgrajo niedomyta. Macie milczeć i iść za mną.- Marin i trojka pozostałych została zaprowadzona do pomieszczenia pełnego pary z wielką balia po środku. W rogu pokoju stał stół z przyborami do strzyżenia.

-Rozbierać się i do wody, już! – mężczyzna zaczekał aż chłopcy zaczną się rozbierać i wyszedł. Spojrzeli po sobie.

- Już nie lubie tego faceta.

- Kto to w ogóle był?

Marin się zamyślił. – Słyszałem, że to dowódca jednego z oddziałów.

Jeremi się zaśmiał. – Dowódca miałby prowadzić nas was do łaźni? Nie jesteśmy nikim ważnym.

Marin popatrzył na niego na niego swoimi niebieskimi oczami. – Kto tak powiedział? – zapadła niezręczna cisza. Mat i Regie patrzyli na nich nie wiedząc co powiedzieć.

- Wiecie co chłopaki przydałoby się już wskoczyć do tej wody.- Regie spojrzał na pachnące mydliny -Wygląda kusząco.

Marin spojrzał na chłopaka. – Masz rację. Dobra jeśli chcemy zacząć tę naukę na poważnie, jeśli w ogóle coś chcemy zacząć to najwyższy czas się do tego przygotować.

 Mówiąc to podszedł do balii i wspiął się na jej brzeg. Chłopcy poszli w jego ślady.

***

Marin patrzył melancholijnie na brud miedzy palcami jego ręki.- Coś ty taki smutny. Ciesz się, zaczyna się nowy etap twojego życia.-Jeremi był wyraźnie podekscytowany.

Marin westchnął. – Wiecie nigdy nie podejrzewałem, że znajdę się za murami tej wioski. Zawsze myślałem, że zostanę rolnikiem jak mój ojciec.

– Mat popatrzył na niego poważnymi oczami.- Wielu z nas nie podejrzewało. Lecz jak krew cię wzywa- spuścił smutno wzrok- to jesteś już stracony.

 Regie się roześmiał-  Ale z was smutasy. Pomyślcie ile przygód przed nami. Niebezpieczeństw. Kobiety będą lgnęły do nas jak muchy do miodu.

-Do ciebie chyba nie. Nikt nie lubi pryszczatych rudzielców.

Regie wstał.- Orzesz ty!- Ze śmiechem rzucił się na Jeremi próbując podtopić go mydlinami. Ich zabawę przerwał dziewczęcy głos:

-Przepraszam. Kazano mi was przygotować na… - umilkła speszona gdy piana opadła z Regiego i Jeremi odsłaniając nagość.- To może ja zaczekam na zewnątrz aż się ubierzecie.- Uciekła czym prędzej, kryjąc rumieniec na swej twarzy.

-No chłopaki niezłe wejście. – Marin oparł się wygodniej o brzeg balii.- Na pewno was zapamięta.

-Mat zachichotał – Na pewno niektóre części. –Mat i Marin chichocząc wyszli z wody i zaczęli się wycierać. Jeremi i Regie podali sobie dłonie na zgodę i wyszli z balii dając sobie nawzajem kuksańce. Jeremi rzucił ręcznik Regiemu

-Widzieliście tą dziewkę? Takich kształtów w mojej wiosce nie uświadczysz.-westchnął- Ciekawe czy jest komuś obiecana.

Marin ubrał odzienie, które leżało na drewnianej ławie, szorstka koszula i brązowe spodnie drapały go niemiłosiernie. – Cholernie niewygodne ubranie, drapie jak diabli.

Mat się zaśmiał- Wolałbyś jechać bez spodni na oklep? Czy usiąść na Havilis? –

 Marin się zastanowił –Biorąc pod uwagę, że Havilis ma ostre kolce i parzy to wybrałbym jazdę na koniu.

Jeremi popatrzył na Mata- Dobry wybór. Havilis śmierdzi zgniłą kapustą.

-A co wąchałeś?

Regie podszedł do ubrań poukładanych równiutko na ławie.- Wąchał a jakże. Pewnie jeszcze jadł.

Jeremi się najeżył – Niech cie tylko złapie.

Marin ignorując bijących się chłopców podszedł do drzwi. Wyjrzał za nie. Nieopodal pod ścianą stała dziewczyna. Uśmiechnął się do niej. – Już możesz wejść eee…

- Dziewczyna zbliżyła się do niego. – Vanity

 Marin przełknął ślinę i oderwał wzrok od jej ściśle przylegającej sukienki. –Tak Vanity… Ja nazywam się Marin.- podał jej dłoń. Uścisnęła ja uśmiechnęła się do niego. Chłopak otworzył szerzej drzwi. Do uszu dziewczyny doszedł głos szamotaniny i tłumionego śmiechu. Uśmiechnął się przepraszającą. Dziewczyna minęła go i weszła do izby.- Mam was przygotować na spotkanie z Nauczycielami. Usiądźcie proszę.